دکتر ریچارد فاینمن پدر علم نانو

ریچارد فاینمن پدر علم نانو، در ۱۱ می ۱۹۱۸ در نیویورک متولد شد. در دوران تحصیل قبل از دانشگاه به ریاضی و علوم علاقه مند بود. در سال اخر دبیرستان برنده جایزه ریاضی دانشگاه نیویورک شد. فاینمن رد سال ۱۹۳۵ میلادی وارد دانشگاه معروف MIT شد و در سال ۱۹۳۹ مدرک کارشناسی خود را در رشته  نانو فیزیک اخذ کرد.

ریچارد فیلیپس فاینمن (به انگلیسی: Richard Phillips Feynman) (زادهٔ ۱۱ مهٔ ۱۹۱۸، نیویورک، درگذشتهٔ ۱۵ فوریهٔ ۱۹۸۸، کالیفرنیا) از اثرگذارترین فیزیک‌دان‌های آمریکایی سدهٔ بیستم میلادی بود. او در گسترش نظریهٔ الکترودینامیک کوانتومی سهم به‌سزایی داشت و از دانشمندان پروژهٔ منهتن بود، پروژه‌ای که به ساخت نخستین بمب اتمی انجامید.منبع

۳ سال بعد، یعنی سال ۱۹۴۲، پس از کار کردن بر روی ساخت بمب اتم درجه دکترا را از دانشگاه پرینستون گرفت. از سال ۱۹۵۲ تا زمان مرگش، یعنی سال ۱۹۸۸ به سمت استاد فیزیک بود و در انستیتو تکنولوژی کالیفرنیا ( COLTECH ) به تدریس و تحقیق مشغول بود. فاینمن، در سال ۱۹۶۵، موفق به اخذ جایزه فیزیک نوبل شد.

او سال ۱۹۵۹، در یک گردهمایی علمی در انجمن فیزیک امریکا، طی سخنرانی مشهوری برای نخستین بار ایده فناوری نانو را مطرح کرد. عنوان سخنرانی او « فضای زیادی در سطوح پایین وجود دارد» بود.

من مایلم زمینه ای درباره نانو را شرح دهم که روی آن بسیار مطالعه کردیم، ولی کار بیشتری می توان انجام داد. آنچه من توضیح خواهم داد درباره شکل انجام و کنترل مواردی در مقیاس کوچک می باشد. ابتدایی ترین مرحله در مسیری که من قصد دارم روی آن بحث کنم، این است که در زیر آنچه ما داریم، بی تردید جهانی کوچک وجود دارد.

چرا نمیتوانیم ۲۹ جلد دایره المعارف بریتانیکا را بر سر یک سوزن بنویسیم؟ سر یک سوزن دارای قطر یک شانزدهم اینچ است. اگر آن را ۲۵ هزار بار بزرگ کنید، سطح آن برابر با سطح کل صفحات دایره المعارف است. بنابراین نیاز است که همه نوشته های آن را ۲۵ هزار بار کوچک کنیم. آیا این کار امکان پذیر است؟

مهم این است که بدانیم چطور کوچک بنویسیم. اکنون هیچ روش ضابطه مندی برای این کار نداریم، گرچ هر این قدرها هم مشکل نیست. نمونه زیست شناسی اطلاعات در مقیاس کوچک به من درباره چیزهای دیگری الهام  می بخشد. یک سیستم زیست شناسی تا حد زیادی می تواند کوچک باشد. سلول ها بسیار ریز اما بسیار فعال اند. انها ذرات مختلفی تولید می کنند، می چرخند، تکان می خورند و حرکات حیرت آوری انجام می دهند.

همه این ها در مقیاس کوچک است. آنها همچنین اطلاعات ذخیره می کنند. یک پرسش قابل توجه مطرح است، آیا چیز بسیار کوچکی می توانیم بسازیم که انچه ما می خواهیم را انجام دهد؟ چه اتفاقی می افتد اگر بتوانیم اتم ها را به صورتی که می خواهیم یکی بعد از دیگری مرتب سازیم؟ برای سرگرمی و به منظور علاقه مندسازی بچه ها تصمیم گرفتم که رقابت هایی در سطح دبیرستانی ایجاد کنم.

قصد دارم که یک جایزه ۱۰۰۰ دلاری برای اولین کسی که بتواند اطلاعات را از روی صفحه کتاب به روی یک بیست و پنج هزارم مساحت کوچک تر قرار دهد. و جایزه دیگری در حدود ۱۰۰۰ دلار برای اولین کسی که موتور الکتریکی عملی را بسازد، در نظر بگیرم. منظور، موتور الکتریکی چرخشی است که از خارج کنترل شود و دارای تعداد دور زیادی باشد، در حالی که فقط یک شصت و چهارم اینچ مربع حجم دارد. البته قصد ندارم که برندگان چنین جوایزی را زیاد در انتظار نگه دارم.

اگر چه فاینمن در سال ۱۹۵۹ ایده فناوری نانو را مطرح کرد، این فکر پس از دو دهه به صورت جدی مورد توجه قرار گرفت. در اواخر دهه ۷۰ میلادی، اریک درکسلر که دانشجوی مقطع دکترا در رشته علوم کامپیوتر بود با موافقت استادش، اروین مینسکی، به پژوهش درباره فناوری نانو که قبلا توسط فاینمن مطرح شده بود پرداخت. درکسلر، در سال ۱۹۸۶، اولین مقاله خود را درباره ی فناوری نانو مولکولی منتشر کرد.